Dag 17
Zaterdag; de vlucht naar Ushuaia is een paar uur verplaatst : rustdag in de tour dus.
Mijn gedachten keren dikwijls terug naar Ostende. Dit was immers dé aanleiding van de reis.
Uiteindelijk is het daar een hectische week geworden ondanks de minutieuze voorbereiding. Waarom? Blijkbaar had ik onvoldoende de Argentijnse aard ingeschat. Schriftelijke afspraken weken vooraf, daar kan een Argentijn niet mee om. Zelfs van meer officiële documenten zoals de aanbevelingsbrief van de stad Oostende heeft niemand weet. Bij aankomst vielen ze dus uit de lucht en pas de laatste draaidag kon ik hen volledig over de streep trekken. Trekken is het juiste woord : ik moest eerst zowat in een Franse colère schieten (in het Engels dan) tegen Alfredo Baldini, baas van cultuur, onderwijs en toerisme, voor de doorbraak er kwam. De hiërarchie is duidelijk wijd vertakt, ook buiten het gemeentebestuur. Je komt telkens andere namen en diensten tegen waarbij de informatie niet of onvoldoende is doorgegeven. Ook vandaag bij de vluchtwijziging is het niet anders : men wil ons mordicus al om 9u ophalen terwijl de vlucht pas om 17u is. Voor de rest zijn de Argentijnen bijzonder vriendelijk, geduldig en behulpzaam. Rustiger ook dan de Italianen en Spanjaarden die tenslotte hun voorouders waren. Toch kreeg ik er eentje in paniek na een spraakverwarring. Ik vroeg aan Alfredo, met een on-Argentijns accent, wat er gebeurd zou zijn na de dood van Robette.  Hij had zojuist gesproken over Roberto Festa, de schrijver van het boek over Oostende, en begreep verkeerdelijk dat Robette gestorven was. Zonder nog verder te luisteren naar mijn pogingen om het misverstand uit te leggen, belde hij al in alarmfase naar Roberto's dochter.
Een ander hilarisch filmmoment was wanneer we de scène met Antoine (de St. Exupery) draaiden.
"Antoine" moest in bed liggen en doen alsof hij sliep en wakker zou worden op ons geroep "Antoine, Antoine, reveille toi....". Antoine bleef echter slapen wegens vermoeid van de eerste dagen.
Voor het publiek was natuurlijk de aankomst van de "burgemeester" van Oostende van over een woelige zee het attractiepunt bij uitstek.

Door de haast in Ostende ben ik een shot vergeten nemen. Voor alle duidelijkheid een Filmshot,
nietwaar. Ik mailde dit ondertussen naar de tolk met kopie naar Derek, een vriendelijke cameraman,
die ons deze foto's ondertussen bezorgde. Nu ben ik in blijde verwachting van filmbeelden.

We bezoeken in El Calafate het museum "Centro de interpretacion historica" .
Het biedt interessante informatie over de eerste bewoners (-14000 j !), hun gebruiksvoorwerpen en expressievormen (grotschilderingen) en later de kolonisatie met andermaal het uitmoorden van de plaatselijke bevolking. Er is ook een boeiende documentaire te zien ondermeer over de grote breuken van de Perito Moreno gletsjer.
Daarna gaan we opnieuw naar de luchthaven richting USHUAIA waar we om 18u30 aankomen en meteen op koude windvlagen onthaald worden.

Ons hotel heet "Terra de fuega", vuur zal inderdaad welkom zijn.
Zicht vanuit het hotel :

De roze krab is hier de plaatselijke specialiteit; dit zullen we niet nalaten om te verkennen.